“ΣΥΜΗΣ ΕΝΕΚΕΝ”
Με μεγάλη επιτυχία πραγματοποιήθηκε την Κυριακή 29 Μαΐου η Ημερίδα “Σύμης ένεκεν” προς τιμή της ανασκαφέως Δρος Αγγελικής Λεμπέση Εφόρου επί Τιμή των Αρχαιοτήτων και των συνεργατών της, από το Πνευματικό Κέντρο Άνω Βιάννου “Περικλής Βλαχάκης”, την Εφορεία Αρχαιοτήτων Ηρακλείου και το Τοπικό Παράρτημα Κρήτης Συλλόγου Ελλήνων Αρχαιολόγων. Μίλησαν ο κ. Χαράλαμπος Κριτζάς Επίτιμος Διευθυντής του Επιγραφικού Μουσείου με θέμα “Αγγελική Λεμπέση η ερευνήτρια, η ανασκαφέας, η φίλη”, και ο κ. Άγγελος Χανιώτης, Καθηγητής Αρχαίας Ιστορίας και Κλασικών Σπουδών στο Ινστιτούτο Προηγμένων Σπουδών στο Πρίνστον, με θέμα “Το ιερό στη Σύμη Βιάννου: χώρος αισθήσεων και αισθημάτων”. Συντονιστής της ημερίδας ήταν ο δημοσιογράφος Νίκος Ψιλλάκης.
Και οι δύο ομιλητές εξήραν τη σπουδαιότητα του Ιερού μέσα από την εξιστόρηση της ανασκαφής, τα μέχρι τώρα πορίσματα της μελέτης των ευρημάτων, καθώς και το ρόλο που διαδραμάτισε στη θρησκευτική λατρεία για 27 ολόκληρους αιώνες (από το 2000 πΧ έως τον 7ο αι μΧ) σε τοπικό (κεντρική και ανατολική Κρήτη κύρια) αλλά και πανελλήνιο επίπεδο. Μετά το πέρας των ομιλιών και της τιμητικής απονομής, οι σύνεδροι ανηφόρισαν προς τον μικρό Ομαλό, στις νότιες πλαγιές του ορεινού όγκου της Δίκτης, σε υψόμετρο 1130μ., στην τοποθεσία Κρύα Βρύση, που βρίσκεται το Ιερό, όπου ξεναγήθηκαν από τον αρχαιολόγο κ. Γιώργο Παπασάββα, καθηγητή στο Πανεπιστήμιο Κύπρου στην Ερευνητική Μονάδα Αρχαιολογίας και μέλος της τότε ανασκαφικής ομάδας. Η ύπαρξη πηγής στο χώρο του ιερού, πιστεύεται ότι αποτέλεσε τον πρωταρχικό παράγοντα για την ίδρυσή του, το οποίο εκτείνεται σε έκταση από την οποία έχουν ανασκαφεί τα 3.000 τ.μ. Το ιερό αυτό προοριζόταν για υπαίθριες ιεροπραξίες και διαβατήριες τελετές μετάβασης από την εφηβεία στην ενηλικίωση. Σύμφωνα με τις επιγραφικές μαρτυρίες προστάτης θεός ήταν ο Ερμής κεδρίτης, ο οποίος συλλατρευόταν με την Αφροδίτη. Στο χώρο του ιερού υπάρχει μάλιστα ένας κέδρος που φύτευσαν πριν από 25 χρόνια οι αρχαιολόγοι της ανασκαφής, προκειμένου να αναβιώσουν τον ιερό κέδρο, πάνω στον οποίο κρεμούσαν οι πιστοί τα αναθήματά τους. Είναι ιδιαίτερα συγκινητικό το γεγονός ότι η εκδήλωση αυτή ξανάφερε στη Βιάννο σχεδόν όλους τους επί τριάντα χρόνια συνεργάτες της ανασκαφής από την Αμερική (καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Σινσινάτι), την Κύπρο, Ρόδο, Αθήνα, Ρέθυμνο και φυσικά Ηράκλειο, προκειμένου να τιμήσουν την κυρία Λεμπέση.
Η επιτυχία της ημερίδας οφείλεται αφ’ ενός μεν στην καλή προετοιμασία από τους διοργανωτές, αλλά και από τον αριθμό των συμμετεχόντων που ξεπέρασε τα προβλεπόμενα. Το σύνολο σχεδόν των Αρχαιολόγων του Ηρακλείου μεταξύ των οποίων και η Διευθύντρια του Αρχαιολογικού Μουσείου Ηρακλείου κυρία Μανδαλάκη Στέλλα, η αναπληρώτρια προϊσταμένη της Εφορίας Αρχαιοτήτων κ. Σερπετσιδάκη Ιωάννα, η πρόεδρος του ΤΠ Συλόγου Ελλήνων Αρχαιολόγων κ. Μαυράκη Μαρία, ο κ. Ρεθυμιωτάκης Γιώργος, η κ. Καρέτσου Αλεξάνδρα, η κ. Δημοπούλου Νότα, κά αλλά και οι καθηγητές από το Πανεπιστήμιο Ρεθύμνου, κ. Κατερίνα Κόπακα, και ο κ. Χουρδάκης Αντώνης και πολλοί άλλοι.
Στους συνδιοργανωτές ήταν και η Περιφέρεια Κρήτης, Περιφερειακή Ενότητα Ηρακλείου, τους οποίους και ευχαριστούμε θερμά, και τελούσε υπό την αιγίδα του Δήμου Βιάννου. Παρευρέθη ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης κ. Ανδρέας, ο Βουλευτής Ηρακλείου Νίκος Ηγουμενίδης, ο Δήμαρχος Βιάννου κ. Παύλος Μπαριτάκης και Δημοτικοί Σύμβουλοι.
Σ’ έναν ιστορικό τόπο, όπως η Βιάννος, μια ημερίδα σαν κι αυτή, αναδεικνύει τον ιστορικό ρόλο της ευρύτερης περιοχής, αλλά παράλληλα καθιστά σαφές ότι μόνο μέσα από τη συναίσθηση, γνώση και επίγνωση των σύγχρονων γενιών μπορεί αυτή η παράδοση να διατηρηθεί και να συνεχιστεί. Το φυσικό κάλλος της περιοχής (Ομαλός Σύμης περιοχή Natura 2000), ο αρμονικός συνδυασμός ορεινού και θαλασσινού τοπίου, η ενεργή και συνεχής παρουσία του Πνευματικού Κέντρου «Περικλής Βλαχάκης», η ύπαρξη Λαογραφικού Μουσείου, η ίδρυση του νέου Μουσείου του Ολοκαυτώματος στο Σελί των Αμιρών, η λειτουργία της νοτιότερης Πινακοθήκης της Ευρώπης, της Πινακοθήκης Βιάννου «Σάββας Πετράκης» στον Κερατόκαμπο και οι πολυπληθείς και αξιόλογες πολιτιστικές εκδηλώσεις που διοργανώνονται από τους συλλόγους της περιοχής, μαρτυρούν έναν τόπο που παράγει πολιτισμό ακόμα και στους χαλεπούς καιρούς μας και αξίζει κάποιος να τον γνωρίσει